Ben daha çocuk bile düşünmezken ablam ikinci bebeğine hamileydi ve ben de doğal olarak isim araştırıyordum. Bir arkadaşım “Defne” koysunlar dedi. Ablama söyledim, ama o başka bir isim seçti. Hamile olduğumu öğrendiğimde kızım olacağını hissettim ve o an kızıma “Defne” ismini vermeye karar verdim. Hatta ablamın çok hoşuna gitti. Bana niye söylemedin güzel isimmiş diye. Hatırlamıyor ona tavsiye ettiğimi. Demek benim kızıma kısmetmiş 🙂

bir anne babanın oğullarına zagor ismini verdiğini okumuştum.

buyrun hikayesi :

http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2004/02/28/419828.asp

kılavuzumuzda en sık baktığım mutlaka okuduğum hikayelerdir.

kız olsaydı leyla ismini çok sevdiğim için leyla koyacaktık. oğlumuz olacağını öğrenince seçimi babasına bıraktım. insanın doğaya hükmetmesi adına en büyük buluşu, dünya ve insanlık tarihini değiştiren eylem olan cevherin demire dönüşmesi etkisi oğlumuzun ismi oldu.

(bkz : demir)

Ben şimdiden düşüneyim 🙂

oğlumun ismi daha gebeliğimde belliydi. erkek olursa rahmetli kayınpederimin ismini vereceklerdi. “yanına bari benim istediğim bir isim koyalım” dedim, olmadı.

mustafa oldu.

ikinci bir bebeğim olursa daha özel bir hikayesi için kasacağım. ilki çok kendiliğinden oldu 🙂

hamileliğimin daha başında bir kaç isim vardı kafamda ama eşimle bir türlü anlaşamadık, onunda beğendiği tamam dediği bir isim olsun diye diye aylarca liste değişti durdu , Derin, Birce, Mira ilk 3 alternatifti ama hiçbirin kabul ettiremedim

Öykü diye tutturdu, daha 2 ay var ikna ederim derken erken doğum oldu, hastanede o panikle beni doğum odasına indirirlerken hemşire sormuş eşime ne olacak ismi diye – DEFNE diyivermiş ! kendisi de hala bilmiyor aklına gelmemiş listemizdekiler…

Her işte bir hayır vardık dedik değiştirmedik… kızım büyüyünce çok kızacak bize…

———–

son ana kadar bir türlü karar veremediğim kızıma baştan beri babası masal diyordu. aklıma yatsada bir türlü tam emin olamadım ve son anda damla olsun dedim. aylarca anlamlı, orjinal bir isim arayıp sonun da damla koymak da ilginç oldu. seviyorum ismini ama acaba kızım sever mi diye de düşünmekteyim. masal da göbek adımız olarak kaldı.

son aya kadar bir isimde karar kılamamışken, bir gece yattığımda, “ayşe olsun” dedim içimden. sabah kalkınca isim muhabbeti yeniden açıldı ve ben bu fikrimden henüz bahsetmeden annem, “ne düşünüyorsun, ayşe koysana” deyiverdi. o an ayşe koymaya karar verdim. babası da kendi seçtiği ikinci bir isim ekledi.

bu arada benim ayşe isminde çok becerikli bir teyzem ve çok eğlenceli bir halam var. umarım onların bir karışımı olur kızım.

daha ilkokul sıralarındayken bayılmıştım ”çınar” ve ”eylül” ismine. o gündür bugündür hep hayalimdi oğlum olursa çınar, kızım olursa eylül koymak. hamile olduğumu öğrendiğimizde bebeciğim daha iki haftalıktı ve ben erkek olacak demiştim eşime, içime öyle doğdu. sonra öğrendik ki erkekmiş:) eşime çınar ismini söyledim, çok beğendi. eşimin iki ismi var ve ben onun isimlerinden birini de bebeğimizin taşımasını istedim, isim sahibine çeker derler ya:) birini seç dedim, o da ”mustafa” yı seçti ve oğlumuzun adı ”mustafa çınar” oldu. mustafa bilal ve kevser’in oğlu ”mustafa çınar”. işte bizim hikayemiz böyle:)

cinsiyeti belli olduğundan doğumuna kadar en çok araştırdığımız şey isim meselesiydi. en sonunda o kadar fazla isim gördük, o kadar düşündük ,o kadar tarttık ki, kafamız bulandı. böyle bir bulanmanın sonunda “nil” dedik. öyle kaldı.

yavruşum kusura bakma, ben de isterdim isminin efsanevi bir hikayesinin olmasını ama, çok yorulmuşuz demek ki 🙂