Gebelikte en özlediğim şey, içeride biri var ve kıpır kıpır kıpraşıyor. bir de heyecanlanma durumlarında gerilmeleri tekmelemeleri var ki allooo bi sakin diyordum 🙂 7 aylık hamile iken Tarkan konserine gidince en ala tekmeleri yemiştim.

Öyle muhteşem bi’şeydir ki insana ‘ultrason cihazı kaç para ki?’ sorusunu sordurtur:)

farkında olmadan epey alıştığım hareketler…

bilgisayar başında bişeyler yaparken içerde habire bi telaş bi aksiyon, ve ben artık o kadar alışmışım ki konsantrasyonum bozulmuyor bile. galiba en özleyeceğim şey bu olacak bebe gelince.

son 5 hafta…

her hissettiğimde gerzekçe gülümsediğim, ya içimden ya da yüksek sesle “oy yidiimin yavrusu” veya “yidiimin evladı” diyiverdiğim hareketler. niye böyle bişeyler diyorum bilmiyorum, istemsiz çıkmakta.