Son İçerikler
- go
- plan coeur
- bisiklet kaskı
- Boron matik
- quido
- the wind rises
- fırında somon
- çinko
- matematik delisi
- Albert amca ile kara delikler
- çocuklar için ekran süresi
- zıp zıp tavşan
- her yerde oyun
- Öfke dansı
- Feminist babalar
- Kasabanın en şık devi
- gökteki kale
- 8 yaş üstü çocuk kitapları önerileri
- küçük findus kaybolunca
- eylem erdem uğurlu
- Hayal mutfak
- the raccoon war
- tost
- dayanışma ekranı
- into the night
- malakan peyniri
- öğretmenlik kutsal değildir
- ebeveyn
- funmathfan.com
- after life
- podolog
- deriko blog
- kayıp kızın hikayesi
- çınaraltı ızgara ve kebap
- vejeteryan yemek tarifleri
- su arıtma cihazı
- pancake
- menüler
- sömestr etkinlikleri
- karne dediğin nedir (ki)?
Pepee’nin yapımcılarından bir çocuk sineması. Yer yer bir çok mizahi unsur barındıran filmin en büyük handikapı içinde çocukları kovalayan bir köpek barındırması. çoğu çocuğun hayvanlara yeni yeni alıştığı hatta genelde korktuğu yaş dönemlerinde, çizgi filmde bunu izlemek pek de olumlu etki yapmıyor haliyle. sanırım 5-6 yaş üstü çocuklara göre. filmin sonunda “Aze nasıl buldun sevdin mi?” dediğimde, “Keşke köpek olmasaydı” dedi ki film esnasında da korkudan boynuma sarıldı çoğu yerde.
Yanlış duymadıysak bir yerde “Salak” kelimesi geçiyor. Bir kaç yerde de argo başka kelimeler. Seçilen şarkı-türküler keyifli ama “yarim, aşk acısı” gibi sözler çocuklara nasıl etki eder onu da bilemedim.
Gel gelelim bir dinozorlu sahne vardı ki, gerçekten gözümden yaş geldi gülmekten. Bir de genç kız karakterlerin odasındaki Kıraç posteri de keyifli bir detay olmuş.