Işığın yolu

nilüfer devecigil‘in anne-baba olmayı, bağlanmayı, geçmişin yaralarını sarmayı anlattığı romanı… eğer bir hikaye örgüsü olmasaydı “bağlanma kuramı” gibi bir psikolojik yaklaşımı bu kadar kolaylıkla anlatamazdı sanırım. edebi anlamda dilini pek sevdiğimi söyleyemem. roman olarak değerlendirdiğimde etkileyici bir hikaye ve dil olmasa da; kendini regüle etmek, güvenli-kaçınmalı-kaygılı-karmaşık bağlanma gibi psikolojik terimleri net olarak anlamama ve kavramama birçok kişisel gelişim kitabından çok daha fazla yardımcı olmuştur.