kokusuna bile tahammül edemediğim zehir! evet bu kadar sertim bu konuda. nefret ediyorum kendisinden!
- Zorlu center
- ıspanak
- hilltown avm
- palladium avm
- Yves rocher
- Yomumu
- Yerdeki yıldızlar
- Çadır kampı
- Pizza locale
- decathlon
- Corona virüsü
- our generation
- melatonin hormonu
- gece lambası
- Yenidoğan sarılığı
- kaynana ile diyaloglar
- Kostüm partisi
- kış mevsimi aktiviteleri
- Ergenlik
- Veli toplantısı
- Kardeş rekabeti
- kıskançlık
- bilgisayar oyunları
- dört dörtlük dedektifler
- irritabl bağırsak sendromu
- Duygu ormanı
- umca
- Martıya uçmayı öğreten kedi
- Seninle başlamadı
- Çocukla sinema (kitap)
- mucize (film)
- çocuk filmleri
- normal doğum
- Mood atölye
- çocuğum yemek yemiyor
- balık yağı
- aile hekimliği
- Müze iş bankası
- kız çocuklarının kulağını deldirmek
- istanbul modern sanat müzesi
hayatinda hic sigara icmemis insanlari kiskaniyorum! tecrubeyle sabit, biraksan da ictigin gunleri ozlemle aniyorsun:(
zararlı mı zararlı. evet hepimiz bunu biliyoruz. bir kısmımız hiç bulaşmadı bir kısmımız bulaştı hamilelikle birlikte bıraktı, bir kısmımız bırakamadı, bir kısmımız bırakıp başladı…
ben hamile olduğumu öğrenir öğrenmez bıraktım. kızım yaşını doldurana kadar da hiç içmedim. dahası içenleri hiç anlamadım. hamileyken ya da ilk yılı geçtim, çocukları 4-5 yaşında olanların dahi içmesini anlayamadım.
sonra bir yaşı dolduğunda kızımın eşimle birlikte bi delirdik galiba, kızım uyurken tek tük içmeye başladık. sonra napıyoruz biz diye bıraktık. aradan aylar geçti. kızım 20 aylık kadarken acayip stresli bir dönem geçirmeye başladık ve yine tek tük içmeye başladık. özellikle altını çizmek istiyorum ki, tek tük içmek diye bir şey yok. ya içmiyorsun ya da adım adım seni ele geçiriveriyor. tek tükten, aze her uyuduğunda içmeye geçtik. oradan dışarıda kızım her olmadığında… oradan kızımın görmeyeceği şekilde eşimle nöbetleşe balkonda, oradan aze’nin göreceği şekilde balkonda. an itibariyle, aze’nin yanında olmamak kaydıyla açık havada sürekli içiyoruz. normal içiciye döndük. kendime çok sinirliyim. kurmaya çalıştığım işi halledeyim bırakacağım kesinlikle diyorum. umarım yaparım. aman diyeyim tek tük falan demeyin, hiç içmeyin. sonu yok.
hatırlıyorum eskiden kapalı mekanlarda, kantinlerde, otobüste, dolmuşta içilirdi :S kimse çocuk varmış, hasta varmış aldırış etmezdi. Hey gidi günler! bu konuda büyük gelişme katetmişiz 🙂 İyide etmişiz.