anne itirafları

ama ikincide herşey dğeişti ikinci farklı ouyor derlerdi inanmazdım

haklılarmış ikinci bebeğimde anladım anneliğimi ve müthiş duyguları tam

anlamıyla yaşadım ikinci bebeğim anneliğimi tamamladı ilki staj gibi sanki

acemilik yalnız kalmak bunalımlar ama ikincide daha rahattım.

— alıntı —

itiraf ediyorum anneliğe hazır değilmişim.

— alıntı —

ilk bebeğimde çok isteyerek anne olmama rağmen yoğun hissetiğim duygudur

itiraf ediyorum geceleri uykusuz kalmak hala çok zor geliyor annelikte en cok zorlandığım konu bu uykusuzluk…

kızımı bırakıp işe geri dönmek istemiyorum 🙁 ev hanımı ve ipeğimin annesi olarak çok mutluyum 🙂

İtiraf ediyorum… Akli basinda bir insanin neden cocuk yapmak

istedigini surekli kendi kendime sorar oldum

10 güne yakın zamandır nilbebek’le tatildeyiz ama ben gerçekten tatilde olduğumu babası yanımıza gelince ve kızımızı babasının kucağına tutuşturup kendimi dışarı atınca anladım.

geçen hafta boyu izinli olduğum halde kayınvalideme bunu söylemedim ve kızımı onun bakacağı günler yine sabah götürüp akşam aldım. Ne yapayım, özel işlerim vardı…

yemek yapmanın tek güzel yanı nilbebek’in iştahı. onun dışında öldürseler girmem o mutfağa.

anne olmanın en güzel yanı haftaiçi çalışmıyor olmak.

çalışmak durumunda kalan anneleri saygı ile selamlıyorum.

sanırım en fazla itiraf sahibi yazar olmaktan gocunmuyorum 🙂

bebek bakımında annesinden ya da kayınvalidesinden tam destek alanları aşırı kıskanıyorum.

sahiden de büyüdükçe büyüyen sorunları varmış gibi geliyor. bazen bütün rollerimden sıyrılıp sadece “onun annesi” olmak istiyorum.

sürekli bebeklerinden bahseden anneleri itici buluyorum. bir de nilbebek’le kıyaslamıyorlar mı…

sadece kendimin değil eşimin de nilbebek’ten önceki zamanlarını özlüyorum.

itiraf ediyorum anne olunca,iyi bir anne oldum kötü bir eş …

bu aralar bakıcımızla fazla samimi olan 9 aylık oğluma ve çevreye pek çaktırmıyorum ama her an kadına “anne bu insanlar neden evimize girip çıkıyor?” diyecek gibi geliyor. günde 12 saat onunla aralıksız birlikte olsa da bir gün annesinin ben olduğumu anlar di mi 🙂

İtiraf ediyorum iki erkeğin ardından bir de kızım olması için yanıp tutuşuyorum….

oğlum 2.5 yaşında ve susmuyor!! 1 metre bile olmayan bir varlık nasıl oluyor da saatlerce durmadan konuşabiliyor anlamıyorum! hiç mi yorulmaz?

bazen bana özellikle eziyet ettiğini düşünüyorum:( ve bir türlü sakinleşemeyip odama gidip yastıklardan hırsımı alıyorum ve bittiğinde bu sinir anı ben ne yapıyorum nasıl düşünüyorum diyip kendime öfkeleniyorum: (( bu zamanlar 1 günlük enerjim tükeniyor gidiyorrr….

Bebeğimi ilk gördüğümde herkesin bahsettigi ve benim de bütün hamileliğimde hayalini kurduğum o büyülü anı yasamadım. Kucağıma koyduklarında 2-3 sn baktım sonrasında tek istediğim uyumakti. O noktaya kadar doğal dogum yapmış olmama rağmen, genel anestezi yaptırıp 40 dk uyudum.